Hoi allemaal, daar ben ik weer hoor. Ik ben Richard Dam van DamGrafischeAfwerking en ondervond onlangs een waarschijnlijk veel voorkomend iets.

Namelijk de schaamte voor het maken van een foutje. Dat zijn de momenten dat je niet weet hoe je collega’s over je praten, klagen en roddelen. Laat staan hoe je werkgever over je denkt. Heeft het gevolgen voor je arbeidsovereenkomst, of het komende functioneringsgesprek waarin jij juist je loonsverhoging op tafel wilde leggen.

Andersom werkt het precies zo. Als werkgever of leidinggevende mag je ook fouten maken en gewoon daar open ofwel transparant in zijn. Het maakt je als werkgever of leidinggevende juist heel sterk als je je voorbeeldfunctie ook op die manier gebruikt.

Fouten maken zijn angsten die jezelf te lijf kunt gaan. Ze zeggen wel eens dat eerlijkheid het langst duurt, maar volgens mij is het óók de kortste weg naar succes. In de wetenschap dat iedereen wel eens een foutje maakt, mag je best eerlijk zijn over jouw imperfectie. Die kwetsbaarheid maakt je sterker. Bovendien is het maken van een fout juist de beste leerweg. Want je hebt ook leren lopen en fietsen met vallen en weer opstaan.

Daarom benader ik een ‘fout’ liever als een ‘misser’!

Natuurlijk is het voor een leidinggevende of werkgever heel vervelend te horen dat er iets mis is gegaan. Vaak kost dat extra geld en het is gewoon zonde van de eventuele extra werktijd. Maar is het niet fijn om snel te horen wat er mis is gegaan, zodat je nog kunt herstellen wat nodig is om de klant toch te helpen?
En de eerlijkheid van het toegeven van een misser lijkt mij ook een beloning waard. Het gevoel dat iemand zich ervoor schaamt is er namelijk al en hoeft niet nog eens ingepeperd te worden. Een compliment voor eerlijkheid is dan vaak het beste wat je iemand kunt meegeven.

Ik ga weer even een paar missers maken en wens je een heel fijne dag toe!

Dag…